dark-chii

Ciągle myśle jak to zrobić?

I nie wiem na co się zdecydować...

Chcialabym aby to bylo straszne i piękne jednocześnie...

Powiesić sie? Na drzewie przed szkolą...

Na zeschlej, bezlistnej galęzi, blada postać z rozmazanym tuszem na policzkach...

otwarte oczy, rozwiane wlosy...

wokó rozrzucilabym ciernie i czerwone róże...

Pochlastać?...tak żeby wszyscy widzieli...

przyjść z podciętymi żyami do szkoy i żegnając sie ze wszystkimi plamić ich ubrania...

Albo... iść na cmentarz

znaleźć jakiś zardzewniay metalowy krzyż

i przy jakimś anielskim pomniku przebić się...

Ladnie by też bylo pociąć sie zimą...

krew na śniegu ma swój urok

a leżąca zaplamiona nią dziewczyna z sinymi ustami - jeszcze większy...

...co ze mną jest nie tak

raz jestem wesola, a raz smutna, raz sie chce zabić a innym razem boje sie żeby nie stracić życia...

Czuje że na tym świecie nie ma nikogo...nie ... myle się ...mam ... kogoś ...kogo kocham, ale on jest oddalony o tysiące kilometrów ode mnie... kiedy z nim rozmawiam zawsze placze... jest tak daleko a ja chcialabym być bliżej...

móc go dosięgnąć ...

to tak boli...ale nic nie moge zrobić...

dlaczego milość jest taka okropna?!

tyle osób przez nią cierpi...

nieuleczalna choroba...

mam duuuzy problem

otoorz w html edytowalam swojego bloga ale nie wiem czemu nic sie nie zmienilo nie ma ani tla ani gifoow ani nic co wstawilam... ~_~

nie mam pojęcia czemu tak sie dzieje, wydaje mi sie że wszystko wkleilam na swoje miejsce tylko...co sie robi jak sie już skończy?

nie trzeba tego jakoś akceptować?

bo jak nacisne ENTER to sie tylko linijki na dól przesówają... a nie ma tam żadnego OK ...

nie wiem no... pomózcie mi

plizzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Jestem cholernie "mile" zaskoczona tym ile ludków czyta mojego bloga. Poprostu wszyscy mnie olewają nie dość że w moim świecie to także tutaj. Myślalam, ze znajde w Was oparcie, pocieche, że przejdzie mi zy humor...mylilam się jednak...ten zly humor jeszcze sie potęguje...no cóż mimo to dzięki że jesteście...Może kiedyś mnie ktos zauważy...

JA-dziecko

ze strachem patrzące na okrutny świat

przez palce patrzące na ludzką obulude

w ręku trzymające balony szcześcia

które tak szybko odlatują

JA-czlowiek

taki sam jak inni

okrutny

bezwzględny

o czarnych myślach

grzesznych czynach

JA-...

będąca nikim na tym świecie

nie różniąca sie niczym od innych

wciąż popelniająca blędy

nie umiejaca ich później naprawić

z trudem pokonujaca życiowe przeszkody

nie zaslugująca na

milość

szczęście

zrozumienie

skazana na niewolę

i wieczne życie w ciemnościach...